Carine Tinney & Lukas Henning

Carine Tinney – sopran o szkocko-maltańskich korzeniach. Edukację muzyczną rozpoczęła od nauki gry na skrzypcach i fortepianie w Douglas Academy Music School w Milngavie (Szkocja). Studiowała w Edinburgh Napier University pod okiem Andrew Doiga i Paula Keohone’a, gdzie za śpiew solowy otrzymała nagrodę im. Harolda Graya. Po przeprowadzce do Niemiec w 2011 r. kontynuowała naukę w Hochschule für Musik Detmold, gdzie uzyskała stopień podwójnego magistra w dziedzinie liryki wokalnej i opery, kształcąc się pod kierunkiem Gerhild Romberger i Manuela Lange.
Przebywając w Niemczech, Carine Tinney występowała jako solistka współpracując z uznanymi dyrygentami m.in.: Helmuthem Rillingiem, Hansem-Christophem Rademannem, Jeannette Sorrell i Jonathanem Cohenem. Do najważniejszych w jej dotychczasowej karierze koncertów zaliczyć można: II Symfonię G. Mahlera w Filharmonii Berlińskiej (Niemcy), Pasję wg św. Mateusza J.S. Bacha w Centennial Hall (Rock Island, USA), Mesjasza G.F. Händla z The St. Paul Chamber Orchestra (USA) i Mszę c-moll W.A. Mozarta w Kreuzkirche (Drezno, Niemcy). W 2018 debiutowała na Festiwalu Händla w Halle (Niemcy) występując z orkiestrą Camerata Bern pod kierunkiem Attilio Cremonesiego. Wystąpiła także w operze Are these waves szkockiej kompozytorki Jane Dickson w La Monnaie (Belgia).
Carine Tinney pasjonując się również liryką wokalną, wykonywała recitale pieśni w Szkocji, Niemczech, Hiszpanii i Ameryce. W tej dziedzinie także wygrała międzynarodowe konkursy wokalne w Hugo-Wolf Academy (Stuttgart, Niemcy) i Alumni/ASTA. W 2017 r. otrzymała stypendium BECA Bach w Barcelonie, w ramach którego występowała wykonując rozmaite dzieła Bacha w sezonie 2017/2018.
W 2014 r. zagrała rolę Paminy w Czarodziejskim Flecie W.A. Mozarta w Landestheater Detmold (Niemcy) i tytułową rolę w Cendrillonie J. Masseneta. W 2019 r. Carine debiutowała w Opera de Lille (Francja) w semi-operze H. Purcella Indian queen pod batutą Emmanuelle Haim.

Lukas Henning studiował pod kierunkiem Hopkinsona Smitha w Schola Cantorum Bsiliensis, wiodącym ośrodku kształcenia i nauki w dziedzinie historycznie poinformowanego wykonawstwa muzyki dawnej, gdzie w 2016 r. otrzymał stopień magistra sztuki.
Jako lutnista i teorbista występował z wieloma uznanymi artystami m.in.: graindelavoix i solazzo ensemble, koncertuje również jako solista. Jego debiutancka płyta Bella Incognita – The Imagination of Marco dall’Aquila (Glossa 2019) zdobywa uznanie krytyków.
W 2017 r. rozpoczął me:mo – serię esejów wideo o muzyce i historii sztuki, której celem jest przedstawienie muzyki w jej kontekście kulturowym, umożliwiając wgląd w jej przeszłość i teraźniejszość.

Hear my prayer: A collection of prayers and psalms reflecting on old and new traditions.