2022

Mateusz Kowalski violę da gamba studiował w Krakowskim Konserwatorium im. W. Lutosławskiego (u Kazimierza Pyzika) oraz w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie (u Marcina Zalewskiego). W 2009 roku uzyskał w tej uczelni dyplom z wyróżnieniem. Swoje umiejętności doskonalił również w Królewskim Konserwatorium w Hadze, kształcąc się u Philippa Pierlot i Rainera Zipperlinga oraz we Francji u Marianne Muller.
Jest członkiem zespołu Floripari, którego siedzibą jest Zamek Królewski na Wawelu. Występuje również w kilku innych formacjach muzyki dawnej w Polsce – Ars Cantus, Capella Cracoviensis, Cracow Singers, w międzynarodowym Ensemble Barocum, litewskim Brevis Consort oraz słowackim Le Nuove Musiche. Współpracuje również baletem dworskim Cracovia Danza. Z zespołami tymi, jako kameralista i solista, występuje w Polsce i za granicą (m.in. Holandia, Szkocja, Hiszpania, Włochy, Słowacja, Ukraina, Bułgaria, Australia). Wraz z gambowym triem Gambasada zajął pierwsze miejsce na Międzynarodowym Konkursie Kameralnych Zespołów Muzyki Dawnej – Żory 2012. Od 2013 uczy gry na violi da gamba w Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego w Krakowie. W roku 2020 w swojej macierzystej uczelni uzyskał tytuł doktora sztuk muzycznych.
Swoją przygodę z muzyką dawną rozpoczynał w Bractwie Lutni z Dworu na Wysokiej, wokalnej grupie prowadzonej przez lutnistę, Antoniego Pilcha. Z zespołem tym koncertował w kraju i za granicą – m.in. Festiwal d’Ile de France, reprezentacja Województwa Małopolskiego na wystawie Expo Hanower ‘2000, koncerty na zaproszenie Konsulatu Polskiego w Barcelonie, trzykrotny udział w Festiwalu Trialogos w Tallinie (współpraca z estońskim Linnamusikud i rosyjskim Sirin).
Od 1997 r. prowadzi wokalny zespół Perfugium, którego głównym polem zainteresowań jest polifonia renesansowa oraz tradycyjne pieśni Kościoła w Polsce. Z zespołem tym wydał sześć płyt CD.

Alamire to międzynarodowy skład znakomitych śpiewaków działający w Wielkiej Brytanii, pod przewodnictwem charyzmatycznego Davida Skinnera, badacza źródeł z dawną muzyką angielską. Muzycy są ekspertami w zakresie interpretacji chóralnej muzyki polifonicznej średniowiecza i renesansu, choć ze względu na swój doskonały warsztat wokalny bywają też zapraszani do projektów z utworami współczesnych kompozytorów.
Inspirowany wielkimi dziełami chóralnymi okresu średniowiecza i nowożytności Alamire dostosowuje swój skład do wymagań repertuarowych, często współpracuje też z instrumentalistami tworząc niezwykle sugestywne interpretacje muzyki dawnej. Od początku działalności zespół charakteryzuje doskonałe brzmienie, nie dziwi więc, że szybko zdobył uznanie i liczne nagrody.

Alamire prowadzi intensywną działalność koncertową w Europie i USA. Przez lata zespół współpracował z Obsidian Records, czego owocem jest dziesięć albumów. W 2015 roku otrzymali Gramophone Award (w kategorii Muzyka Dawna) za płytę The Spy’s Choirbook, natomiast album Anne Boleyn’s Songbook był nominowany do nagrody BBC Music Award i otrzymał tytuł płyty roku (Choral & Song) w australijskim magazynie Limelight.
Alamire obecnie nagrywa dla wytwórni Inventa, a pierwsze ich wspólne wydawnictwo to polichóralne utwory północnoniemieckiego kompozytora Hieronymusa Praetoriusa.

Zrodzony ze spotkania Marii Cristiny Kiehr i Jeana-Marca Aymesa, Concerto Soave to zespół wydobywający z muzyki barokowej wyjątkowo poetyckiego i dźwięcznego ducha.
Ci uznani soliści odkrywają repertuar włoskiego seicento, sięgają także dalej, w tym po twórczość współczesną i projekty multidyscyplinarne.
Na zaproszenie największych festiwali (Aix-en-Provence, Ambronay, Saintes, Utrecht, Innsbruck) zespół wykonał ponad pięćset koncertów na całym świecie. Prestiżowe nagrania dla L’Empreinte Digitale, Harmonia Mundi, Ambronay Label czy Zig-Zag Territoires ugruntowują wyjątkowy status Marii Cristiny Kiehr jako jednej z najwybitniejszych śpiewaczek swojego pokolenia oraz wyjątkowe mistrzostwo wykonawcze Concerto Soave.

Ensemble Profeti della Quinta został założony w Galilei w Izraelu przez śpiewaka (bas) i klawesynistę Elama Rotema. Zespół obecnie ma swoją siedzibę w Bazylei (Szwajcaria), gdzie jego członkowie odbyli studia w Schola Cantorum Basiliensis (światowym centrum badań nad muzyką dawną). Koncentrując się na repertuarze z XVI i początku XVII wieku, zespół dąży do tworzenia angażujących i wyrazistych programów dla współczesnej publiczności, biorąc jednocześnie pod uwagę praktyki wykonawcze epoki. Istotną częścią działalności Profeti della Quinta jest badanie i wykonywanie dzieł dotąd pomijanych, jak np. Hashirim asher li’Shlomo Salomone Rossiego (1623) – pierwszego utworu polifonicznego opublikowanego w języku hebrajskim.

W 2011 roku zespół wygrał York Early Music Young Artists Competition i od tego czasu występował w Europie, Izraelu, Ameryce Północnej, Chinach i Japonii. Koncertował na znanych festiwalach i w prestiżowych miejscach, takich jak Oude Muziek Festival Utrecht, Beethovenfest Bonn, London Festival of Baroque Music, Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku czy sala koncertowa w Szanghaju.

Nagrania CD zespołu są ciepło przyjmowane zarówno przez publiczność, jak i krytyków. Są to między innymi nagrania poświęcone muzyce Salomone Rossiego (dwie płyty), Luzzasco Luzzaschiego, Orlando di Lasso, Claudio Monteverdiego, anonimowego kompozytora Carlo G., Phillipe Verdelota i innych. Profeti della Quinta pojawił się również w filmie dokumentalnym Hebreo: The Search for Salomone Rossi Josepha Rochlitza, nakręconym w Mantui we Włoszech. Zespół prawykonał i nagrał dwa duże dzieła skomponowane specjalnie dla niego przez Elama Rotema: dramat biblijny Józef i jego bracia oraz zbiór motetów Quia amore langueo. Oba utwory wykorzystują biblijne teksty hebrajskie i zostały skomponowane w stylu wczesnego baroku włoskiego.