Artyści

Założony przez Marcela Pérèsa w 1982 roku w opactwie Senanque, Ensemble Organum zmierzył się z większością europejskich repertuarów średniowiecznych, kluczowych dla rozwoju muzyki od VI wieku. Niezliczone koncerty w Europie, Ameryce Północnej i Południowej, Afryce i na Bliskim Wschodzie, nagranie około trzydziestu płyt CD oraz częste występy w radiu i telewizji sprawiły, że Ensemble Organum odegrało decydującą rolę w odrodzeniu muzyki średniowiecznej, ujawniając ogromną różnorodność dziedzictwa muzycznego Europy. W 2001 zespół przeniósł się do dawnego opactwa Moissac, gdzie powstało centrum badań nad muzyką dawną – CIRMA (Centre Itinerant de Recherche sur les Musiques Anciennes).
Poza walorami estetycznymi, wykonania Ensemble Organum zostały opracowane z myślą o podejściu interdyscyplinarnym, aby uczynić z muzyki ważne narzędzie w refleksji nad historią ludzkiej mentalności. Zespół proponuje nowe podejście do przeszłości, umieszczając ponowne odkrywanie i aktualizację muzyki dawnej w sercu wielkich społeczno-kulturowych trendów współczesnego świata.

Adrian Sîrbu – studiował teologię prawosławną, filozofię chrześcijańską i muzykę bizantyjską. Był uczniem prof. Lykourgosa Angelopoulosa, Archona Protopsaltesa Archidiecezji Konstantynopolitańskiej.
Jako dyrygent założonego w 1997 roku Chóru BYZANTION Adrian Sîrbu brał udział w licznych festiwalach, międzynarodowych sympozjach i trasach koncertowych w całej Europie, uczestniczył również w nabożeństwach świątecznych na górze Athos. Wydał 13 albumów z muzyką bizantyjską i kolędami. Od 2004 jest członkiem Greckiego Chóru Bizantyjskiego (Ateny), a od 2010 śpiewa również z Graindelavoix (Belgia).
Sîrbu rozwija działalność badawczą, publikując w czasopismach specjalistycznych oraz tłumacząc z języka greckiego na rumuński wiele książek poświęconych muzyce. Prowadzi i koordynuje międzynarodowe kursy mistrzowskie śpiewu bizantyjskiego na Uniwersytecie Artystycznym w Jassach.
Od 2009 roku jest młodszym asystentem pedagogicznym na Wydziale Muzyki Religijnej Uniwersytetu Artystycznego „George Enescu” w Jassach, a także prezesem Fundacji Kultury „Byzantion” w Jassach.

Chór Byzantion, założony w 1997 roku, obecnie działa w Iasi w Rumunii, z błogosławieństwem Jego Eminencji Teofana, Metropolity Mołdawii i Bukowiny oraz pod auspicjami Uniwersytetu Artystycznego „George Enescu” Iasi.
Od momentu założenia chór intensywnie koncertuje m.in w Grecji, Danii, Belgii, Holandii, Luksemburgu, Francji, Włoszech, Polsce, Rosji, Republice Mołdowy, Niemczech, Górze Athos i Rumunii, mając na koncie występy na ważnych międzynarodowych festiwalach muzycznych. Członkowie zespołu co roku biorą udział w uroczystościach patronalnych w klasztorach na Górze Athos, a także w licznych międzynarodowych sympozjach, na których przybliżają piękno, złożoność i głębię monodii bizantyńskiej.

Pod bezpośrednim kierownictwem Mistrza Lykourgosa Angelopoulosa, Archona Precentora Archidiecezji Konstantynopola i nauczyciela Państwowego Konserwatorium w Atenach, Chór Byzantion nagrał do tej pory 10 albumów audio.
Obecnym kierownikiem Chóru Byzantion jest Adrian Sîrbu.

Capella Sanctæ Crucis to zespół założony w 2012 roku przez Tiago Simasa Freire’a jako swoiste laboratorium do badania i interpretacji portugalskiej polifonii. Od początku działalności stanowi ważną część multidyscyplinarnych prac badawczych, we współpracy m.in. z Centrum Studiów Klasycznych i Humanistycznych Uniwersytetu Coimbra (Portugalia), Superior Conservatory of Lyon i University of Saint-Etienne (Francja).

Nazwę Capella Sanctæ Crucis zawdzięcza kaplicy klasztoru Santa Cruz de Coimbra, skąd pochodzą XVI- i XVII-wieczne rękopisy muzyczne stanowiące źródło repertuaru zespołu i przedmiot badań nad pochodzeniem portugalskiej muzyki barokowej w kontekście iberyjskim i europejskim. Zespół skupia muzyków, którzy ukończyli czołowe europejskie ośrodki studiów nad dawnym repertuarem.

Od momentu powstania Capella Sanctæ Crucis intensywnie koncertuje w całej Europie i gości na wielu festiwalach, m.in. we Francji, w Portugalii, we Włoszech i na Łotwie.

W 2017 roku nakładem renomowanej wytwórni Harmonia Mundi ukazała się pierwsza płyta zespołu – Zuguambé. W 2018 Capella Sanctæ Crucis odbyła rezydencję w Royaumont Foundation i Sainte-Croix Centre w Drôme, przy wsparciu francuskiego Ministerstwa Kultury.
W 2019 roku ukazał się kolejny album zespołu – Requiem de Coimbra.

Catalina Vicens – zaliczana do grona najciekawszych instrumentalistów w dziedzinie muzyki dawnej. Jej podejście do wykonawstwa opartego na wiedzy historycznej oraz badaniach muzykologicznych sprawiły, że stała się jednym z najbardziej wszechstronnych artystów i nauczycieli gry na dawnych instrumentach klawiszowych.
Catalina Vicens, pochodząca z Chile, swoją międzynarodową karierę rozpoczęła w młodym wieku. Mając zaledwie 20 lat, grała już w głównych salach koncertowych w ponad dziesięciu krajach Ameryki Północnej i Południowej. Studiowała fortepian współczesny w Instituto de Música de la P. Universidad Católica de Chile oraz klawesyn i średniowieczne instrumenty klawiszowe w Curtis Institute of Music w Filadelfii, w Musikhochschule Freiburg i Schola Cantorum Basiliensis.
Pracuje jako nauczyciel i badacz w Królewskim Konserwatorium w Brukseli, prowadzi także zajęcia i kursy mistrzowskie w wielu krajach Europy i w Stanach Zjednoczonych, m.in w Oberlin Conservatory (USA), Longy School of Music Cambridge, Flint Antique Harpsichords Collection (USA), Horniman Museum (Wielka Brytania), Universität der Künste Berlin i Folkwang Universität der Künste Essen (Niemcy). Regularnie wykłada w Akademii Muzyki Dawnej w Lunenburgu (Kanada), na Kursie Muzyki Dawnej w Burg Fürsteneck oraz Międzynarodowym Festiwalu Organów Portatywnych (Niemcy), którego kuratorem jest od 2011 roku. Zasiada także w jury wielu konkursów, m.in: Jurow International Harpsichord Competition, Mechelen Harpsichord Competition, Dulwich Historical Keyboard Competition oraz Konkursu Klawesynowego Wanda Landowska in memoriam w Poznaniu.
Vicens regularnie występuje i nagrywa z zespołami muzyki średniowiecznej, renesansowej, barokowej i współczesnej w Europie i Ameryce Północnej. W 2013 roku założyła zespół Servir Antico, z którym prezentuje słuchaczom mniej znany repertuar i dziedzictwo intelektualne okresu humanistycznego (XIII-XVI w.).
Znana jest również ze współpracy z wyspecjalizowanymi budowniczymi instrumentów przy konstruowaniu prototypów opartych na źródłach historycznych. Inspiruje współczesnych kompozytorów do wykorzystywania instrumentów historycznych i dawania im nowego życia.

Anna-Liisa Eller jest estońską wirtuozką kannelu (estońskiego instrumentu tradycyjnego zbliżonego do cytry) i nauczycielką gry na tym instrumencie. W pracy artystycznej koncentruje się głównie na muzyce dawnej i twórczości współczesnej.
Anna-Liisa ukończyła z wyróżnieniem Estońską Akademię Muzyki i Teatru w 2014 roku pod kierunkiem prof. Kristi Mühling. W roku 2013 studiowała w Conservatoire National Supérieur Musique et Danse de Lyon (prof. Yves Rechsteiner) oraz w 2013-2014 w Staatliche Hochschule fur Musik w Trossingen (prof. Rolf Lislevand). W latach 2016-2022 kontynuowała studia doktoranckie w Estońskiej Akademii Muzyki i Teatru (prof. Toomas Siitan i prof. Imbi Tarum). Jest zapraszana na największe festiwale muzyki dawnej we Francji, Belgii, Austrii, we Włoszech.
Ściśle współpracuje z kilkoma zespołami muzyki dawnej, takimi jak Supersonus (w 2019 roku ukazała się debiutancka płyta Resonances wydana przez ECM Records), The Bright Future Ensemble, Vox Clamantis, Floridante i in. W 2021 roku solowa płyta Anny-Liisy Strings Attached: The Voice of Kannel została wydana przez Harmonia Mundi, zebrała wiele pozytywnych recenzji w międzynarodowej prasie muzycznej, zdobyła nagrodę estońskiego albumu muzyki klasycznej roku 2021 oraz doroczną nagrodę Estonian Culture Endowment w 2021 roku.