Artyści

Od ponad pięćdziesięciu lat Huelgas Ensemble jest jedną z najbardziej cenionych grup śpiewaczych specjalizujących się w wykonawstwie muzyki polifonicznej średniowiecza i renesansu. Zespół jest znany na całym świecie ze swoich nowatorskich programów, prezentujących mniej znane dzieła i źródła. Charyzma dyrygenta, Paula van Nevela i niezwykła precyzja brzmienia od wielu lat niezmiennie zadziwiają publiczność.

Historycznie ugruntowane interpretacje Huelgas Ensemble kształtowane są przez głębokie zrozumienie zasad estetycznych i praktyk wokalnych średniowiecza i renesansu. Krytycy i słuchacze doceniają zespół za niezwykłą klarowność w przekazywaniu repertuaru, która konsekwentnie wyznacza nowe standardy wykonawstwa. To właśnie te walory muzyczne sprawiają, że coraz więcej współczesnych kompozytorów zaprasza Huelgas Ensemble do wykonania swoich dzieł (m.in. Wolfgang Rihm i James MacMillan).

Huelgas Ensemble występuje w miejscach o międzynarodowej renomie, m.in. w Lincoln Center (Nowy Jork), Cité de la Musique (Paryż), Berliner Philharmonie, Royal Albert Hall (BBC Proms, Londyn), Wiener Konzerthaus, Concertgebouw (Amsterdam), Fundação Calouste Gulbenkian (Lizbona), Filharmonia Narodowa (Warszawa), BOZAR (Bruksela), AMUZ (Antwerpia) i Concertgebouw Brugia. Zespół regularnie uczestniczy także w uznanych festiwalach muzyki dawnej, często występując w swoim „naturalnym środowisku”, jakim są wielowiekowe kaplice, kościoły i klasztory. Buduje w ten sposób interdyscyplinarny pomost pomiędzy muzyką polifoniczną a architekturą.

W 2019 roku Huelgas Ensemble po raz pierwszy zorganizował „Pentecost Festival’ – międzynarodowy festiwal odbywający się w malowniczej burgundzkiej wiosce Talant, niedaleko Dijon. Zespół odnalazł tam idealną platformę do muzycznych eksperymentów, przedstawiania zupełnie nieznanego, wybitnego repertuaru, nowych form koncertowych wprowadzając także nowe rozwiązania dotyczące scenografii koncertowej oraz muzycznej interakcji z publicznością. Fakt, że festiwal jest oparty o jeden zespół wykonawców jest z pewnością nowością wśród wydarzeń tego typu.

Urodzony w 1946 roku w Nowym Jorku, szwajcarsko-amerykański lutnista Hopkinson Smith ukończył z wyróżnieniem studia muzyczne na Harvardzie w 1972 roku. W następnym roku przyjechał do Europy, aby studiować u Emilio Pujola w Katalonii i Eugena Dombois w Szwajcarii. Następnie zaangażował się w liczne projekty kameralne, był m.in. współzałożycielem zespołu Hespèrion XX. Od połowy lat 80. skupił się niemal wyłącznie na repertuarze solowym na dawne instrumenty szarpane, realizując serię nagradzanych nagrań dla wytwórni Naïve. Należą do nich muzyka hiszpańska na vihuelę i gitarę barokową, francuska muzyka lutniowa renesansu i baroku, muzyka włoska początku XVII wieku i niemiecki późny barok.

Wydane w 2000 roku nagranie jego lutniowych aranżacji bachowskich Sonat i Partit na skrzypce solo spotkało się z szerokim uznaniem prasy. Magazyn Gramophone nazwał je „najlepszym nagraniem tych utworów na jakimkolwiek instrumencie”. Nagranie Dowlanda, wydane w 2005 roku, zdobyło nagrodę Diapason d’Or i zostało nazwane „cudownie osobistym” w recenzji New York Times’a. Jego najnowszy album Bright and Early poświęcony jest najstarszym źródłom włoskiej muzyki na lutnię renesansową z dziełami Spinacino i Dalzy.

Hopkinson Smith koncertował i prowadził kursy mistrzowskie niemal na każdym kontynencie, łącząc czasami pustelniczy styl życia z cygańskim. W latach 2007 i 2009 występował i prowadził warsztaty w Palestynie pod patronatem Fundacji Barenboim-Said i Szwajcarskiej Rady Sztuki. W 2010 roku otrzymał nagrodę muzyczną włoskiego regionu Apulia „maestro dei maestri, Massimo interprete delle musiche per liuto dell’antica Europa Mediterranea” jest też laureatem Nagrody Muzycznej miasta Petrer w 2015 roku w prowincji Alicante w Hiszpanii, a w 2018 roku został uhonorowany na Międzynarodowym Festiwalu Taxco w Meksyku. W październiku 2021 otrzymał nagrodę Chitarra d’Oro od Convegno Internazionale de la Chitarra w Mediolanie. Wykłada w Instytucie Studiów Zaawansowanych Schola Cantorum Basiliensis.

Dziczka (ukr. Дичка) zespół powstały w 2006 roku w Warszawie w grupie miłośników muzyki tradycyjnej. Repertuar grupy stanowią tradycyjne pieśni – obrzędowe, liryczne, religijne – z różnych regionów Ukrainy oraz Podlasia. W swoich interpretacjach śpiewaczki starają się zachować oryginalne dialekty oraz charakter i sposób wykonania. Dziczka regularnie daje koncerty w Polsce i za granicą, bierze udział w festiwalach, projektach teatralnych, radiowych i filmowych. Zespół zagrał m.in. w filmie Wojtka Smarzowskiego Wołyń, wykonując w nim również ukraińską muzykę wokalną. Dotychczasowy dorobek fonograficzny grupy to trzy płyty CD: Tradycyjne pieśni z Ukrainy (2009), Kolędy z Podlasia (2012) oraz Pąć (2021). Album Pąć znalazł się w finale konkursu na Folkowy Fonogram Roku towarzyszącemu Festiwalowi Folkowemu Polskiego Radia „Nowa Tradycja”.

Liderką i założycielką Dziczki jest Tetiana Sopiłka, ukraińska wokalistka, etnomuzykolog, pedagog, absolwentka i wieloletni pracownik naukowy Akademii Muzycznej im. Piotra Czajkowskiego w Kijowie, członkini powstałego w 1979 roku legendarnego ukraińskiego zespołu Drevo, skupiającego wykonawców i badaczy muzyki tradycyjnej, uczestniczka wielu międzynarodowych projektów muzyki tradycyjnej, a także współczesnej (w Polsce koncertowała m.in. z grupą Voo Voo). Obok Tetiany w skład zespołu wchodzą Maniucha Bikont, Justyna Czerwińska, Maria Puzyna, Ewa Winiarska, Agata Wróbel i Amelia Pietroczuk.

Dziczka to drzewo z charakterem, niepowtarzalne i jedyne w swoim rodzaju, mocne i wytrzymałe, potrafiące przetrwać w każdych warunkach – a jednocześnie chętnie dzielące się swą siłą zawartą w najlepszych na świecie owocach. Tak samo jest z muzyką wykonywaną przez zespół Dziczka: każda pieśń uwodzi oryginalnym brzmieniem indywidualnych głosów zlewających się w harmonijną całość. W naturalnych, charakterystycznych tembrach słychać pierwotność Polesia i tęsknotę Połtawszczyzny. Tak jak owoce dzikich drzew, te pieśni nasiąknięte są wszystkim, z czego wyrosły: otaczającym krajobrazem, losami śpiewających je ludzi, słońcem, wiatrem.

W podejściu do muzyki średniowiecznej i wczesnego renesansu Tasto Solo łączy kreatywność z badaniami historycznymi, dodając do nich wykonawczą wirtuozerię. Zespół założony i prowadzony przez Guillerma Péreza prezentuje wyrafinowany repertuar i urzeka publiczność wyjątkowym językiem muzycznym, pełnym dramatycznego rytmu, improwizacji i ożywionego dialogu między wykonawcami. Zespół odegrał istotną rolę w przywracaniu i rozpowszechnianiu zapomnianych repertuarów, prezentując je na scenie w nowym blasku.

Dyskografia Tasto Solo obejmuje dwa tomy tryptyku poświęconego XV-wiecznej muzyce na instrumenty klawiszowe Meyster ob allen Meystern i Le chant de leschiquier, a także płytę poświęconą repertuarowi angielskiemu z początku XVI wieku Early Modern English Music: 1500-1550 (wszystkie wydane przez Passacaille). Nagrania te otrzymały wiele międzynarodowych nagród prasowych, w tym Diapason d’Or, nominację ICMA, „CD of the Month” Amadeus, „Excellent” Ritmo & Audio Classica, „Supersonic” Pizzicato, „Exceptional” Scherzo, France Musique „Coup de Coeur ”. Najnowszy album Tasto Solo Eros & Subtilitas: Capricci, Madrigali e Danze in Dialogo, zawierający instrumentalną i wokalną muzykę włoskiego renesansowego kompozytora Vincenzo Ruffo i jemu współczesnych, został wydany w 2023 roku nakładem wytwórni Alia Vox Jordiego Savalla.

Od swojego międzynarodowego debiutu w 2006 roku zespół występował w prestiżowych salach koncertowych i na festiwalach muzyki dawnej w całej Europie, m.in.: L’Auditori de Barcelona, ​​Festiwal Muzyki Dawnej w Innsbrucku, Brukselski BOZAR, Konzerthaus Berlin, Wiener Konzerhaus, Utrecht Oude Muziek Festiwale, Fondation Royaumont, AMUZ i Laus Polyphoniae w Antwerpii, Festival de Saintes, Concertgebouw Brugge, Tage Alter Musik Regensburg, Montalbâne Festival, Académie Bach, Vannes Early Music Institute, Festival de Ribeauvillé, Cantar di Pietre, Wratislavia Cantans, Festival de Música Antigua de Sevilla, Semana de Música Religiosa de Cuenca, Printemps des Arts de Nantes, Voix et Route Romane i wielu innych. W 2020 roku grupa zadebiutowała w USA trasą koncertową we współpracy z Arizona State University Herberger Institute for Design and the Arts.

W latach 2019–2022 Tasto Solo objął artystyczną rezydencję w Château de Bournazel w Aveyron we Francji. Zespół jest także powiązany z Académie Bach w Arques-la-Bataille we Francji w zakresie badań nad nowym repertuarem i konstruowania programów. Plany koncertowe Tasto Solo w 2024 r. obejmują występy w Hiszpanii, Francji, Włoszech, Belgii, Niemczech, Austrii, Holandii i Polsce.

Międzynarodowy zespół wokalny Domus Artis, założony w 2016 roku, tworzą absolwenci prestiżowej Schola Cantorum Basiliensis, specjalizujący się w muzyce renesansu.
Praktykują historycznie ugruntowane podejście do wykonywanego repertuaru, co ma swój wyraz w stosowaniu oryginalnych form zapisu, renesansowej solmizacji, złożonych systemów intonacyjnych, zdobnictwa i improwizacji.

Od momentu powstania, zespół współpracuje z Johannesem Kellerem, specjalistą w dziedzinie historycznych instrumentów klawiszowych, i realizuje projekt badawczy «Studio31», który umożliwił intuicyjną integrację „wielotonowych” instrumentów klawiszowych w pracy nad włoską muzyką wokalną renesansu i wczesnego baroku oraz nagranie albumu Madrigali al tavolino, Multitonal madrigals by Michelangelo Rossi (Glossa/Schola Cantorum Basiliensis). W 2023 Domus Artis brał udział w nagraniu przykładów wokalnych do nowego krytycznego wydania traktatu Nicoli Vicentino L’antica musica ridotta alla moderna prattica (Rzym, 1555) – projekt «Vicentino31».

Wiosną 2024 roku Domus Artis wykonał Eurydykę Jacopo Periego, pierwszą w pełni zachowaną operę na świecie w spektaklu …und er schaute zurück., zorganizowanym przez MusikWerk Luzern.

W 2016 roku w ramach stypendium Fundacji Giorgio Cini w Wenecji pod okiem Dominique’a Visse i Kate van Orden zespół zgłębiał muzykę francuską XVI wieku, co zaowocowało nagrodami na II Międzynarodowym Konkursie Journées de musique ancienne w Paryżu w 2017 r. oraz w Biagio Marini Competition of Summer Academy Neuburg an der Donau w 2020 r.